,,Tydzień zdrowych przerw”

W dniach 22-26 września, z racji ,,Tygodnia zdrowych przerw”, uczniowie uczestniczyli w szeregu zróżnicowanych zajęć. Celem tych poczynań było akcentowanie zdrowego stylu życia, wyrabianie poczucia odpowiedzialności za zdrowie swoje i innych, zachęcenie uczniów do aktywnego spędzania czasu i nauka relaksu. W ciągu tego tygodnia mowa szła nie tylko o korzyściach zdrowego żywienia, ale i o ważności ruchu, o higienie osobistej. Uczniowie chętnie uczestniczyli w zajęciach.
Poniedziałek był dniem sportu. ,,Tydzień zdrowych przerw” organizatorzy rozpoczęli z prostych ćwiczeń. Nieco później nauczycielka wychowania fizycznego Diana Salnikowa pokazała różnego rodzaju gry.

Aby być zdrowym, należy zdrowo się odżywiać. Zgodnie z tą zasadą, w kolejnym dniu ,,Tygodnia zdrowych przerw” pod czujnym okiem nauczycielki technologii Larisy Sliżewskiej, uczniowie przyszykowali kilka ,,zdrowych” dań.
W środę, uczniowie rozwiązywali krzyżówki i pracowali w grupachprzypomnieli sobie, jakie są owoce i warzywa i dlaczego są tak ważne dla organizmu.
Czwartek był dniem uśmiechów i wdzięczność. Na korytarzu została zawieszona tablica, gdzie każdy mógł umieścić podziękowanie.

W piątym dniu zajęć, specjalista zdrowia publicznego Sława Bogowiec mówiła o znaczeniu higieny osobistej. Uczniowie klas początkowych uczyli się jak prawidłowo myć ręce.
W ciągu tygodnia została przeprowadzona obserwacja, czy wszyscy uczniowie myją ręce przed spożyciem posiłku. Badanie wykazało, że w końcu ,,Tygodnia” liczba uczniów dbających o czystość rąk zwiększyła się, co świadczy o tym, że starania inicjatorów i organizatorów akcji nie poszły na marne.

Anżelika Moroz, pedagog socjalny


Początki harcerstwa w Dziewieniszkach

Od kilku dni dzieci i młodzież naszej szkoły rozmawia na temat harcerstwa. Co to jest harcerstwo? Jest to polski ruch społeczny i wychowawczy, będący częścią ruchu skautowego, oparty na służbie, samodoskonaleniu (pracy nad sobą) i braterstwie. Harcerstwo polskie pisze swą historię od roku 1910, wznowione Harcerstwo na Litwie liczy około ćwierć wieku, natomiast harcerstwo w Dziewieniszkach dzisiaj stawia pierwsze próbne kroki.

,,Harcerze chcą być coraz lepsi, chcą pokonywać wszystkie swoje słabości, dążą do najwyższych ideałów. To nie jest zabawa, to jest wysiłek i praca nad sobą” – mówi Natalia Antonowicziutie, uczennica klasy 9. Natalia była jedną z czwórki osób, które jako pierwsze zaczęły poznawać tajniki harcerstwa na biwaku w Gimnazjum J. Sniadeckiego w Solecznikach. Tam to, w ostatnich dniach sierpnia, uczniowie z Solecznik, Turgiel i Dziewieniszek zdobywali potrzebną wiedzę i nawyki. Iskierka zapalona w sercach kilku młodych ludzi rozgrzała innych uczniów naszej szkoły. Na dzień dzisiejszy do dwóch nowopowstałych zastępów- dziewczynek i chłopców- należy ponad dwadzieścia osób. Odbyły się już dwie zbiórki drużyny, podczas których mowa szła o Harcerstwie i Prawie Harcerskim. Zebrani także śpiewali piosenki. Natalia Antonowicziutie, Ewelina Żybort oraz Tomasz Kropa przybliżyli zebranym harcerzom, co to jest apel, dali pierwsze lekcje musztry, zapoznali też z kursem zastępowych.

17 września b.r. dwa zastępy, pod opieką pedagoga Anżeliki Moroz i nauczycielki gimnastyki Diany Salnikowej, uczestniczyły w spotkaniu harcerzy w Gimnazjum im. J. Śniadeckiego w Solcznikach. Spotkaniu przewodniczyły osoby oddane tej sprawie – nauczycielka Łucja Dudojć oraz wicedyrektor Beata Mockienie.                            

Podczas spotkania zostały wspomniane wydarzenia z 17 września 1939 roku. W programie była też modlitwa przy grobach partyzantów AK i 7 nieznanych żołnierzy sowieckich na cmentarzu w Solecznikach. Harcerze uczcili pamięć żołnierzy, którzy polegli w 1944 roku w walce z sowiecką bandą rabunkową i byli pochowani przed kościołem w Dziewieniszkach, lecz 25 sierpnia 1993 roku dokonano ekshumacji zwłok i przeniesiono je na cmentarz w Solecznikach.

Harcerze z Dziewieniszek czekają na następne spotkanie, które planuje się odbyć na terenie naszej szkoły.

Anżelika Moroz, pedagog socjalny


Uczestniczyliśmy w projekcie międzynarodowym

      W dniach 20 – 25 sierpnia uczniowie 10 i 11 klas pod opieką dwóch nauczycielek  w ramach projektu międzynarodowego ,,Co nas łączy – co nas różni?“  gościli w Boronowie powiatu lublinieckiego.  Wyjazd był finansowany z Polsko-Litewskiego Funduszu Wymiany Młodzieży. W projekcie   byliśmy partnerami ze strony litewskiej. Celem tego projektu była integracja młodzieży obu państw, poznanie folkloru oraz historii Polski i Litwy.

    W Boronowie serdecznie powitali nas dyrektor Zespołu Placówek Oświatowych im. Unii Europejskiej w Boronowie Bożena Ledwoń, wójt gminy Rufin Majchrzyk, załoga nauczycieli oraz modzież z tej miejscowości. Hormonogram projektu był wypełniony różnorodnymi zajęciami, które młodzież razem z nauczycielami miała wykonać. Mieliśmy dużo ciekawych wyjazdów. Podziwialiśmy malowniczą panoramę miasteczka Koszęcin, a także zespół pałacowo – parkowy, w którym lubił przebywać król Jan III Sobieski wraz z  Marysieńką, a teraz znajduje się tu  siedziba Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca ,,Śląsk". Tu nasza młodzież, kierowana przez wysokiej klasy choreografa, nauczyła się tańczyć poloneza.Widziliśmy zespół zabudowań jasnogorskich, gdzie młodzież pracując w czterech grupach zbierała  informacje na temat Jasnej Góry, potopu szwedzkiego, obrony klasztoru oraz kultu Matki Boskiej Częstochowskiej. Nasi uczniowie brali aktywny udział w dożynkach powiatowych: jechali na platformie, tańczyli polskie i litewskie tańce ludowe, częstowali mieszkańcow Boronowa litewskimi daniami.

          Podsumowanie projektu odbyło się w eleganckiej restauracji ,,Nad Liswartą”, gdzie uczniowie po wyśmienitej kolacji dzielili się wrażeniami z  projektu i robili sobie pamiątkowe zdjęcia.Wyjechaliśmy do domu pełni wrażeń oraz z nadzieją na dalszą współpracę.

Maria Stasiunienie, nauczycielka języka polskiego, uczestniczka projektu


Uroczystość rozpoczęcia roku szkolnego

,,Im więcej posiądziemy teraz,

tym trudniej będzie nas pokonać w przyszłości

– o tyle będziemy mądrzejsi…“

       1 września – to dzień świąteczny, uroczyście obchodzony w naszej szkole. Już od rana zaroiło się na podwórku szkolnym.  Młodsi uczniowie przyszli z rodzicami, dziadkami, młodszym rodzeństwem.W uroczystej scenerii rozpoczęcia roku szkolnego miło było oglądać opromienione uśmiechem twarze młodszych dzieci, dorastającej młodzieży, jak również ich rodziców. Uczestnicy oraz goście apelu ciepłymi oklaskami powitali  gromadkę pierwszoklasistów, których z dumą wprowadzili uczniowie klasy maturalnej oraz ich wychowawczyni. 

        Uroczystość rozpoczęcia roku szkolnego zaszczycili swoją obecnością   honorowi goście. Słowa powitania oraz życzenia do zgromadzonych na apelu skierował poseł na sejm pan Leonard Talmont,  który życzył wszystkim dobrego początku, bowiem udany start, to połowa sukcesu w osiąganiu wytyczonych celów. Doradczyni mera rejonu  solecznickiego  Elżbieta Tietianiec życzyła naszej młodzieży, żeby osiągała dobre wyniki oraz była dumna ze swojej Małej Ojczyzny- Dziewieniszek i jej okolic.Głos zabrała starosta gminy Czesława Marcinkiewicz, podkreślając w swoim przemówieniu osiągnięcia szkoły, życzyła uczniom odpowiedzialności i pracowitości w nauce, nauczycielom – wytrwałości, współpracy, rodzicom i dziadkom – pociechy i radości z dzieci i wnuków, a wszystkim razem – zdrowia, cierpliwości i szczęścia. Dyrektor  szkoły Danuta Anichowskaja podkreśliła, iż cieszy się, że rozpoczynamy nowy rok szkolny w odnowionej szkole, w odremontowanych pracowniach z nowymi meblami.  Dla wszystkich, a szczególnie dla tegorocznych maturzystów, dyrektor życzyła, żeby za motto na ten rok szkolny obrali słowa Świętego Jana Pawła II: ,,Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali.“ Uczestnicy uroczystości oraz goście życzyli całej społeczności  wytrwałości w osiąganiu zamierzonych celów, jak też powodzenia i wielu sukcesów w nowym roku szkolnym.

       Uwieńczyła uroczystość szkolną przysięga złożona przez pierwszoklasistów, którzy z ogromnym przejęciem obiecywali być wzorowymi uczniami, kochać swoją szkołę. Pod skrzydłem opiekuńczych dwunastaków wyruszyli do klas na pierwszą w życiu lekcję. 

Regina Szyłobrytienie, st. nauczycielka języka polskiego